Tuneleko bizitza ondo doa Knudsen eta Ludvigsenentzat. Kantuz, tostada marmeladaz eta txantxaz betetako bizitza dute han. Baina egun batean tren-gidari bat iristen da hara, huste-gutun bat daramala: tunelak trenentzako dira, ez pertsonentzat, eta denak berehala irten behar dira handik.